Unang sayaw ni Raquel Balatinsayo
Gabi na halos
ngunit kasiyaha'y di parin tapos
bawat sayaw ay para bang nilulubos
dahil ang oras ay kapos
Habang ako ay naglalakad lakad
at kung saan saan napapadpad
paikot ikot sa sayawang malapad
aking hiling ay biglang natupad
Nang may humawak sa aking palad
at sayawan ako'y kinaladkad
paa ko'y hinayaang sumadsad
dahil sa gwapong mukhang sa akin tumambad
Aking kaibigang pinapantasya
ang sa aki'y yumaya
tuloy ngiti sa aking mukha
buong gabi di na nawala
Bawat galaw
sa unang sayaw
ay magiging parte ng kahapon
na sa puso ay pang habang buhay ay nakabaon
Panginoon pa rin ang gumagawa ng iyong istorya
ReplyDeleteNakakatuwa dahil halos magkatulad ang ating karanasan sa unang sayaw.
ReplyDeleteNakakatuwang basahin ang akda. Mararamdaman ang nais ipahiwatig ng may akda. Hindi ko maiwasang maalala ang tamis at kilig ng aking unang sayaw.
ReplyDeleteMay naalala ako dito :)
ReplyDeletenagbalik ang masayang karanasan ko sa aking unang sayaw sa pagbasa ko ng akdang ito.
ReplyDeleteAking muling naalala mga karansan ng aking unang sayaw. :)
ReplyDeleteAng ganda Raquel. Ngayon ko lang nakita 'to Galing mo.
ReplyDeleteIpinadama mo sa iyong mga mambabasa ang kilig na iyong nadama sa unang sayaw. Magaling! :)
ReplyDeleteang ganda, naalala ko naman tuloy yung "huling sayaw" ko sa crush ko nung JS hehe
ReplyDeletemuli tuloy nagbalik ang kilig nang maalala ko din ang aking unang sayaw! <3
ReplyDeletemagaling!!! salamat sa tulang ito. may naalala ako. ^_^
ReplyDeletehabang binabasa ko ang tula, nararamdaman ko rin ang kilig na naramdaman ng manunulat. maraming salamat.
ReplyDeletemahilig akong sumayaw.... ng waltz, iyon lang kasi ang alam kong sayawin at matagal ko nang hinihintay yung taong maisasayaw ko ng parang nakalutang sa ere ang aming mga paa....
ReplyDeleteNaalala ko yung memories ko na nung highschool at nung JS prom. Galing! :)
ReplyDeleteRamdam ang tono at emosyon ng akda. Kaya lang ay may mga verb confusions. Gayunpaman, maganda ito.
ReplyDeleteMay mga inappropriate terms man ay naiparating pa rin ang emosyon ng tula higit sa lahat ang kilig ng pangunahing tauhan. :)
ReplyDeleteSaktong sakto 'tong tula na 'to sa naramdaman ko nung nag-JS ako. Medyo nakakatuwa na naaaalala ko dahil isa 'yon sa mga pinakamasayang nangyari sa akin. Nakakalungkot rin isipin dahil hanggang doon nalang iyon. Hindi na pwedeng maulit, at hindi na pwedeng balikan. :)
ReplyDeleteNaaalala ko yung JS ko, isa talaga ito sa pinaka masayang gabi ng aking buhay ☺
ReplyDelete