Lazada

Monday, March 2, 2015

SA AKING MUNDO

SA AKING MUNDO
ni Jean Pauline E. Ventula

        Maraming bagay mo akong pwedeng pag-gamitan. Sabi pa nga nila, ang buong kamag-anak ko raw aymahalaga sa ating lipunan. Matatagpuan mo rin ako sa maraming lugar, at bago kopa makalimutang sabihin, marami rin pala akong kamukha.

        Sisimulan ko angkwento ko sa amo ko. Isang umaga, nakalagay ako at ang aking mga kamag-anak sataguan ng aking amo. Sama-sama kami roon, nagkakasiyahan at nagkwe-kwentuhan.Kasama ko pa rito ang mga pamangkin ko na maliliit. At ng ‘di ano-ano’y tilalumindol, umaalog ang aming tirahan. Nahihilo ako. Palagi na lang ganito,palagi nalang may paglindol na nagaganap. At kahit na maraming beses na itongnangyayari, hindi pa rin ako masanay-sanay, ‘di ko lang alam kung ganoon dinang mga kamag-anak ko. Nang biglang tumigil ang paglindol, mukhang tumigil rinsa pagkilos ang aking amo. Kami naman ng mga kamag-anak ko ay ligtas sa amingkinalalagyan. Maya-maya’y biglang umanlinsangan ang amoy sa paligid, ang baho,hindi kami makahinga. Pinapatay ba kami ng amo ko? Isa ba itong uri ng pagpataysa amin ng mga kamag-anak ko? Sana naman ay hindi.

        Lumipas angilang minuto, narinig ko ang tunog ng tubig at mukhang gumagalaw muli ang akingamo. Nagsisimula na namang lumindol sa aming tirahan at habang siya’ygumagalaw, nalaglag ako sa aking tirahan. Nahuhulog ako, pababa, nang pababa,nang pababa, hanggang sa marating ko ang lugar na maputik at mabaho. Dito palananggaling yung amoy kanina. Hindi ko matukoy ng maayos kung ako ba aynalulunod o sadyang mababaw lang ang lugar na ito. Pero nakita ko ang aking amona akmang kukunin ako sa basang lugar na ito, at tunay nga, naramdaman ko angkanyang kamay habang kinukuha niya ako na may halong pandidiri.

        Hindi ko makitaang mga kamag-anak ko. Marahil ay nasa tirahan parin namin silang lahat,ligtas. Pero heto ako, basa, dahil ako ay pinaliguan ng aking amo, atpagkatapos nun ay nagpatuyo na ako. Nang ako’y matuyo ay inilgay niya ako saisa pa niyang taguan ngunit wala akong kasama. Ako lang mag-isa. Nasaan na kayasila? Ano na bang nangyayari?

        Nakatulog ako.Lindol. Nagising ako sa lindol, lumilindol na naman.

        Tumigil.Binuksan ng amo ko ang lugar na aking pinaglalagyan, narinig ko siyang kausapinang sarili niya. Ang sabi niya ay, “Hay salamat. Maalis na rin ‘to sa bag ko.”At kinuha niya ako mula sa aking kinalalagyan, habang ang kanyang kamay aydiring-diri sa akin. Sabay sabi ng, “Manong, bayad po. Isang Guadalupe lang poiyang bente.” At kinuha ako ng lalaki ng buong galak, at ngayo’y papalit-palitna ako ng amo.

1 comment: