Pag-asa

Pag-asa
Ni Kevin Kurt Uy

Tayo nga ba ang pag-asa ng bayan?
Ang siyang magliligtas sa ating mga kalaban?
Mag-aalis sa impluwensiya ng mga dayuhan?
O tutulad din sa mga nauna na sunud-sunuran?

Ni minsan sa buhay mo natanong mo na ba?
Sa sarili mo kung ano ang ibig sabihin ng pag-asa?
Mag-aahon, magliligtas, mag-aalis sa sakuna,
Ngayon sa tingin mo ikaw ba ang pag-asa?

Maghihirap ang magulang para makapag-aral si Pag-asa,
Lalaki, matuto, uunlad si Pag-asa.
Yan ang inaasam ng sinumang umaasa
Na sana balang araw iligtas sila ni Pag-asa.

Ng lumaki si Pag-asa at siya’y nagsimulang matuto,
Sa kaniyang mga magulang, kaibigan, at magigiting na guro
Sa mga ito ano kaya ang kanyang ituturo?
Ang pag-asa, kaalaman o ang luho?

Nagkamali si pag-asa at siya’ y nagsimulang magsinungaling
Dumidiretso sa luho at gabi na dumarating.
Atensyon sa pag-aaral ay di na niya binabaling
Habang ang paghila sa kanya ay lalong lumalalim.

“Bumagsak ka din pala?” sabi ni Pag-asa.
Sabay tawa, apir at ayang magDOTA.
Natutuwa, naadik, nagsasayang na si Pag-asa.
Kawawang mga magulang dyan pa rin at umaasa.

Walang pinatungahan ang pagpapaaral kay Pag-asa,
Bagsak, kaya huminto at laging nasa lakwatsa
Inakala niyang maganda ang buhay na tinamasa
Kaya tuloy ang ligaya at kanyang pagpapasasa

Hanggang sa isang araw umuwi siya ng madilim
Nakatulala, tahimik, at di namamansin.
Tinanong siya ng kanyang magulang kung ano ang problema
Kawawang Pag-asa magiging tatay na pala.

Di nakapagtapos kaya’t walang trabaho.
Nakatira sa magulang dumagdag pa sa perwisyo
Matatanda niyang magulang ay di magkaugaga
Sa pagpapakain, pag-aalaga, na ibinigay ni Pag-asa.

Natutong uminom, kaya gabi gabi ay wala,
Iniiwan ang anak at kawawang asawa
Maninigaw, mananakit sabay tulog sa kama
Pagdating niya sa gabi matapos ubusin ang pera.

Nagpatuloy ng ganun ang napariwarang si Pag-asa.
Hanggang sa isang gabi ay napatay nya ang kanyang asawa,
Nagsigawan, nagkasakitan at di niya namalayan
Tumama pala ang ulo sa patusok na kawayan.

Umupo siya sa sulok habang tahimik na nakatitig
Sa katawan ng kaniyang asawa na nakahandusay sa gilid.
Bakit niya ba ito nagawa tinatanong niya sa sarili
Dapat bang kaalaman ang kanyang pinili?

Binuhat ang kanyang anak at sinabing “Ikaw ang bagong Pag-asa.”
“Kaya ayusin mo ang buhay mo at wag ka ng gumaya”
“Sa tatay mong pariwara at walang naging kwenta”
“Maging Pag-asa ka sana ng iyong pamilya.”

Binaba niya ang anak kusina’y pinuntahan,
Kinuha ang kutsilyo kaniyang leeg ay ginilitan,
Bumagsak sa sahig at hiningay naging pilitan
Hanggang ito’y tumigil at siya’y nalagutan.